Πώς βγαίνουν τα δαιμόνια από τον άνθρωπο; – Λόγια του Χριστού από το Ευαγγέλιο (Κυριακή 25/10/2020)
Ευαγγελικό ανάγνωσμα Κυριακής 25 Οκτωβρίου 2020. Πώς βγαίνουν τα δαιμόνια από τον άνθρωπο; Ένα δαιμόνιο ή πολλά δαιμόνια μπορούν να εισέλθουν μέσα στον άνθρωπο. Πώς μπορούμε να καταλάβουμε αν ένας άνθρωπος έχει μέσα του δαιμόνιο ή δαιμόνια ή έχει κάποιο ψυχιατρικό πρόβλημα; Πώς συμπεριφέρονται οι άνθρωποι με ψυχιατρικά προβλήματα σε έναν ιερέα και πώς συμπεριφέρονται οι άνθρωποι που έχουν δαιμόνιο; Μπορεί ο άνθρωπος που έχει δαιμόνιο να ελευθερωθεί από αυτό; Με ποιον τρόπο γίνεται; Μπορεί να γίνει στις ημέρες μας;
Στην Καινή Διαθήκη διαβάζουμε κάποια περιστατικά της εποχής του Χριστού με ανθρώπους που είχαν δαιμόνιο ή δαιμόνια και το πως ελευθερώθηκαν. Στο Ευαγγέλιο του Αποστόλου Λουκά στο 8ο κεφάλαιο στίχ. 26-39 διαβάζουμε για την θεραπεία του δαιμονισμένου των Γαδαρηνών. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος δεν είχε μέσα του ένα δαιμόνιο, αλλά πολλά και το όνομα των δαιμονίων αυτών ήταν Λεγεών.
Πώς όμως εισέρχονται τα δαιμόνια στον άνθρωπο όπως διαβάζουμε στην ευαγγελική περικοπή ή ακόμα και στους ανθρώπους σήμερα; Εισέρχονται διότι το επιτρέπει ο Θεός. Οι δαίμονες δεν μπαίνουν μέσα στον οποιοδήποτε άνθρωπο, όπως και η Θεία Χάρις του Χριστού δεν μπαίνει στον οποιοδήποτε. Για να δεχθεί κάποιος τη Θεία Χάρη, θα πρέπει να είναι ο ίδιος δοχείο της Θείας Χάριτος, να έχει φτάσει στην κάθαρση και στον φωτισμό, να είναι καθαρός από τα αμαρτήματα και τότε έρχεται η Θεία Χάρις. Το ακριβώς αντίθετο, στην άλλη περίπτωση του δαιμονισμένου, πρέπει η ψυχή του ανθρώπου να είναι «βούρκος», να υπάρχουν πολλά και σοβαρά αμαρτήματα. Ο «βούρκος», δηλαδή τα αμαρτήματα, λειτουργούν σαν μαγνήτης που τραβούν τους δαίμονες.
Τα δαιμόνια «καίγονται» και δεν αντέχουν στη θέα του Χριστού που εμφανίζεται μπροστά τους. Όπως ακριβώς έγινε στην περικοπή που διαβάζουμε στο Ευαγγέλιο του Αποστόλου Λουκά. Τα δαιμόνια υπάκουσαν τη φωνή του Χριστού, διότι ξέρουν ότι είναι ο Θεός και τους επέτρεψε ο Θεός να μπουν μέσα στους χοίρους. Υπακούν τον Χριστό, διότι φοβούνται, αν δεν τους έλεγε ο Χριστός που να πάνε δεν θα πήγαιναν. Θα μπορούσε ο Χριστός να τους πει να πάνε οπουδήποτε αλλού, στα όρη, στα βουνά, στη θάλασσα.
Η ζωή μας είναι ανάλογη με το πως πορευόμαστε καθημερινά. Αν έχουμε οδηγό τον Ιησού Χριστό, τότε είναι δύσκολο η ζωή μας να πηγαίνει χάλια, είναι δύσκολο να έχουμε προβλήματα, είναι δύσκολο να μας ενοχλούν οι δαίμονες. Αν όμως καθημερινά εφαρμόζουμε το θέλημά μας, που είναι μακριά από το θέλημα του Θεού, τότε επιτρέπει ο Θεός να ζούμε τέτοια γεγονότα για να μας συμμορφώσει. Να μας βοηθήσει να καταλάβουμε ότι δεν πορευόμαστε σωστά. Το επιτρέπει από αγάπη γιατί θέλει να μας σώσει.
