της Μαρίας Σκαμπαρδώνη : Το παράδειγμα του προφήτη Δανιήλ.
Η πίστη δεν είναι μία απλή πράξη ενός ανθρώπου; είναι τρόπος ζωής, μεταμορφώνει την Ύπαρξη και τη μπολιάζει στην άφθαρτη Ζωή, την ένωση με το Θεό.
Η πίστη κάνει τα αδύνατα δυνατά, υπερνικά τον ανθρώπινο φόβο του θανάτου διότι σε πείθει για την παντοδυναμία του Θεού και την κυριαρχία Του σε εκείνον.
Το βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης που αναφέρεται στον προφήτη Δανιήλ, περιγράφει δύο ιστορίες που αναδεικνύουν την παντοδυναμία του Θεού και την προστασία Του απέναντι σε εκείνους που δε φοβούνται ούτε την ίδια τους τη ζωή για Εκείνον: τους τρεις παίδες στην κάμινο και το ρίξιμο του προφήτη στο λάκκο των λεόντων.
Οι τρεις παίδες (Ανανίας, Αζαρίας και Μισαήλ), αρνήθηκαν να προσκυνήσουν το είδωλο του βασιλιά Ναβουχοδονόσορα, με συνέπεια εκείνος να τους ρίξει στη φωτιά. Και όμως, ο Θεός έστειλε τον άγγελό Του και δρόσισε τους παίδες όταν η φωτιά είχε φτάσει σε ασφυκτικό σημείο. Οι ίδιοι, μάλιστα, έψαλλαν «Εὐλογεῖτε πάντα τά ἔργα Κυρίου τόν Κύριον. Τόν Κύριον ὑμνοῦμεν καί ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τούς αἰώνας».
Η προστασία του Θεού φάνηκε και στην περίπτωση του προφήτη Δανιήλ, ο οποίος είχε το χάρισμα από το Θεό στο να ερμηνεύει όνειρα. Ο βασιλιάς Ναβουχοδονόσορας είχε εκτιμήσει την ακεραιότητα του Δανιήλ και τον έκανε αρχηγό των σατραπών του, δίνοντάς του μεγάλα προνόμια.
Αυτό όμως έκανε ορισμένους ανθρώπους του βασιλιά να τον φθονήσουν, με συνέπεια να ψάχνουν τρόπους για να τον βγάλουν από τη μέση. Έπεισαν το βασιλιά να υπογράψει ένα διάταγμα με βάση το οποίο όποιος ζητήσει οποιαδήποτε χάρη εντός τριάντα ημερών από οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο εκτός του βασιλιά, να ριχτεί στο λάκκο των λεόντων.
Ο Δανιήλ όμως, άνοιγε τις κουρτίνες του σπιτιού του και τρεις φορές την ημέρα δοξολογούσε το Θεό. Όταν οι κατήγοροι ανέφεραν αυτό στο βασιλιά, εκείνος τον έριξε στο λάκκο με τα λιοντάρια και σφράγισε την είσοδο.
Ο βασιλιάς αγαπούσε το Δανιήλ και την επόμενη ημέρα, έτρεξε στο λάκκο προσπαθώντας να διαπιστώσει αν ο Θεός που τόσο πολύ πιστεύει ο Δανιήλ, τον έσωσε από τα άγρια θηρία.
Και ναι, ο Δανιήλ ήταν σώος και αβλαβής! Ο Θεός έστειλε αγγέλους και σφράγισαν τα στόματα των λεόντων, ώστε να μην τον βλάψουν.
Τότε, ο βασιλιάς διέταξε να φέρουν τους κατήγορους του Δανιήλ και να τους ρίξουν στο λάκκο των λεόντων, μαζί με τις οικογένειές τους. Τα λιοντάρια τους κατασπάραξαν.
Και οι δύο ιστορίες, αποδεικνύουν το γεγονός πως ο Θεός δεν αφήνει εκείνον που Τον πιστεύει απόλυτα και τον σώζει από κάθε κακό την τελευταία στιγμή. Αμήν!
Κάνε εγγραφή εδώ ==>
Εγγραφείτε στο κανάλι μας
