του π. Αντωνίου Χρήστου : Ανάσταση και ψευδό-Ανάσταση
Last Updated on: 3rd Σεπτέμβριος 2023, 01:08 πμ
Αγαπητοί μου Αναγνώστες του Εκκλησιαστικού Ορθόδοξου Ιστοτόπου theodromion.gr ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! Με τη χάρη Του Θεού αξιωθήκαμε να ζήσουμε άλλο ένα Πάσχα, αυτό του έτους 2023 και διάγουμε ήδη την Διακαινήσιμο Εβδομάδα και γενικότερα πλέον εισήλθαμε την περίοδο του Πεντηκοσταρίου. Το γεγονός που δεσπόζει πλέον είναι η Ανάσταση του Χριστού και χωρίς αυτή είναι μάταια η πίστη μας, όπως λέει και ο Απόστολος Παύλος. Η Ανάσταση δεν είναι ένα ακόμη στάδιο της Θείας Οικονομίας για την σωτηρία μας, αλλά αποτελεί την θεμελιώδη κατάσταση και απαρχή «της νέας μας βιωτής». Η Ανάσταση αποτελεί το νέο εφαλτήριο των Χριστιανών που ξεκινούν έναντι της καταργήσεως του θανάτου ήδη από το βάπτισμά μας και με το χρίσμα λαμβάνουμε και τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος.
Φυσικά ο Χριστός δεν αναστήθηκε μόνο για τους Χριστιανούς αλλά για όλη την ανθρωπότητα που την καλεί και προσκαλεί να μάθουν την αλήθεια να έρθει στο Φως της Αναστάσεως και να διαλύσει τα υπόλοιπα κοσμικά σκοτάδια ή έστω «Πυγολαμπίδες» και να εισέλθει στην αληθινή κοινότητα και αλήθεια της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Για να βιώσει όμως κανείς αυτή την Ανάσταση δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι προϋποθέτει τον Γολγοθά και τον Σταυρό ο οποίος όμως έφερε «Χαρά εν όλο τον κόσμο» και η προσκύνησή του φέρνει και οδηγεί στην Ανάσταση! Αυτό το γεγονός δεν το έχει συνειδητοποιήσει ο κόσμος ή το προσεγγίζει πολύ εξωτερικά (γι αυτό την Σαρακοστή την έχει περιορίσει μόνο στη Μεγάλη Εβδομάδα) και γι αυτό ψάχνει «Ανάσταση» χωρίς Σταυρό, χωρίς δυσκολία, χωρίς να έχει τις «προϋποθέσεις» δηλαδή γιατί όπως και όλα μέσα στην Εκκλησία δεν έρχονται «μαγικά» από την μια στιγμή στην άλλη, αλλά ύστερα από πνευματικό αγώνα, άσκηση, νηστεία, προσευχή, κακοπάθεια και κοπή του ιδίου θελήματός μας.
Σε αυτό το σημείο περνάμε στην δεύτερη λέξη του τίτλου μας, γιατί ακριβώς αυτό είναι η «Ψευδό-Ανάσταση» που δυστυχώς η πλειοψηφία του κόσμου επέλεξε να κάνει για άλλο ένα Πάσχα. Γέμισε από κόσμο οι Εκκλησίες μας και στο Μυστήριο του Ευχελαίου της Μ. Τετάρτης και το πρωί της Μ. Πέμπτης και του Μ. Σαββάτου κοινώνησαν πάρα πολλοί! Την Μ. Πέμπτη και τη Μ. Παρασκευή ουρές τεράστιες σχηματίστηκαν για να προσκυνήσουν τον Εσταυρωμένο και τον Επιτάφιο και φυσικά στην Ανάσταση λαοθάλασσες σε όλους τους Ναούς του Ορθόδοξου κόσμου. Όμως 5 λεπτά το πολύ 15 αργότερα αργότερα οι Ναοί άδειασαν και όπως εύστοχα έχει ειπωθεί αυτή η εκκένωση πρέπει να διδάσκεται στα σεμινάρια της αντισεισμικής προστασίας σε περίπτωση σεισμών…! Όμως μπορεί να μας προστατεύσει από τον σεισμό, δεν μπορεί όμως να μας καλύψει από το περιεχόμενο της πίστης μας και πόσο αντιφατική είμαστε!
Μάλιστα φέτος για πρώτη χρόνια διαπίστωσα με τα μάτια μου, ότι αυτό που περιγράφω δεν είναι ότι χειρότερο, υπάρχουν και ψευδό-Αναστάσεις χειρότερες, γιατί λόγω της Ενορίας που διακονούμε κινούμαστε συνεχώς στα γνωστά «Βλάχικα» στο Δίλοφο της Βάρης, ή αλλιώς «Πασχαλούπολη» όπως προσωπικά μου αρέσει να την αποκαλώ (λόγω των γνωστών ταβερνών με σούβλες όλο το χρόνο) και εκεί φέτος διαπίστωσα ότι πηγαίνοντας για την Ανάσταση και Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία (11 παρά του Μ. Σαββάτου) οι περισσότερες ταβέρνες ήταν γεμάτες και έτρωγαν κανονικά σε μια μέρα που είναι αυστηρή νηστεία αλάδωτο! Δηλαδή ούτε κάνανε τον κόπο να περιμένουν το Χριστός Ανέστη, δεν κρατάμε πλέον ούτε τα προσχήματα! Ένας Ιερεύς μου είπε βέβαια: «τουλάχιστον αυτοί ήταν ειλικρινείς…» και δεν έχει και άδικο, γιατί δεν υποκρίθηκαν τους ευσεβείς για 5 λεπτά φορώντας το κουστουμάκι (οι άντρες) και το «ταγεράκι» οι γυναίκες «των πιστών» και μετά ξεχύθηκαν σπίτι μήπως κανείς τους φάει την μαγειρίτσα …!
Συγχωρέστε μας για όλα αυτά που περιγράφουμε, αλλά οφείλουμε να επιλέξουμε την αυθεντική Ανάσταση στη ζωή μας και όχι ψευδό-Αναστάσεις και «ψευδό-Πάσχα συνεχώς! Όσοι τηρούν τα έθιμα εξωτερικά, ετοιμασίες δηλαδή με κουλουράκια, τσουρέκια, βαμμένα αυγά, αρνιά , λαμπάδες και φωτοβολίδες, χωρίς όμως αυτό να έχει και εφαρμογή στην πνευματική-μυστηριακή ζωή και κυρίως πρακτική στην αλλαγή του ευατού μας με μετάνοια και ομολογία πίστεως τότε δεν έχουμε κάνει τίποτα! Μάλλον μετατρέψαμε το Πάσχα σε ένα γαστριμαργικό γεγονός και για κοινωνικές σχέσεις κατά την επιστροφή μας στο χωριό και στους ξεχασμένους μας συγγενείς και όχι προς τον Θεό και στο Πάσχα στη διάβαση δηλαδή από την φθορά και την αμαρτία στην όντως ζωή! Ελπίζω ο Θεός να μας δώσει μια ευκαιρία να το διορθώσουμε έστω από του χρόνου…! ΑΜΗΝ!
ΠΗΓΗ : π.Αντώνιος Χρήστου
Κάνε εγγραφή εδώ ==>
Εγγραφείτε στο κανάλι μας
