π. Θεόφιλος Δράπανος : Η σημασία της Ονομαστικής Εορτής

Last Updated on: 17th Ιούνιος 2019, 12:00 πμ

Η Εκκλησία καθημερινά τιμά τη μνήμη Αγίων της Ορθοδοξίας. Ο τρόπος ζωής των Αγίων αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση. Μας δείχνει το δρόμο που καλούμαστε να ακολουθήσουμε.

Η αγάπη μας πρός τούς Αγίους, καί ιδιαίτερα πρός αυτόν, πού αξιωθήκαμε νά φέρουμε τό όνομά του, φανερώνεται καί μέ τή μελέτη τής ζωής του.

Πώς εορτάζουμε τούς Αγίους;

Οι γιορτές τών μαρτύρων δικαιώνονται, όχι μόνο γιά εκείνους πού γιορτάζουν, επειδή φέρνουν τό όνομά τους, αλλά καί μέσα στίς ψυχές όλων εκείνων πού τίς γιορτάζουν.

Ήρθες σήμερα στό ναό, γιά νά δείς ανθρώπους, πού αρνήθηκαν τήν παρούσα ζωή καί πέταξαν γιά τήν αιώνια? Ηρθες στην εκκλησια να τιμησεις τον Αγιο η την Αγια που εσείς εχεις το ονομα τους?

Ο άγιος, πού φέρουμε τό όνομά του, είναι ένα αδιάσπαστο κομμάτι τής οικογένειάς μας καί τής καθημερινής ζωής μας.

Μετά τή βάπτισή μας, παίρνουμε τήν εικόνα τού αγίου προστάτη μας. Τήν φυλάμε κρεμασμένη στό εικονοστάσι τού σπιτιού  μας, σ όλη μας τή ζωή.

Μά κι όταν πεθάνουμε, θά μάς βάλουν τήν ει κόνα του στό στήθος μας. Γιατί κι άν εμείς πεθάνουμε, οι Άγιοι παραμένουν ζωντανοί, όχι μόνο στόν ουρανό, αλλά καί στή γή.

Ο άγιος πού φέρουμε τό όνομά του, είναι συγχρόνως κι ο πρεσβευτής μας στόν ουρανό. Θά είναι ένας από τούς υπερασπιστές μας στήν τελική κρίση θά είναι πολύ κοντά στήν κυρία Θεοτόκο, τή Μητέρα τού Θεού μας καί πλάι στό φύλακα άγγελό μας.

Γιατί τιμούμε τους Αγίους?

Το θέμα αυτό είναι πολύ βασικό, γιατί όλες οι προτεσταντικές αιρέσεις ασκούν σφοδρότατη κριτική εναντίον της Εκκλησίας μας, υποστηρίζοντας πως εμείς λατρεύουμε τους αγίους και προσβλέπουμε σ’ αυτούς για σωτηρία και  όχι στον Σωτήρα Χριστό!

Είναι λοιπόν ποιμαντική ανάγκη να εξηγήσουμε με ποια έννοια η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τους αγίους και πού τελικά μεταβαίνει αυτή η τιμή. Να τονίσουμε σε ποια σχέση βρισκόμαστε εμείς με τους αγίους και τι συνεπάγεται αυτή η σχέση.

Κατά την πίστη της Εκκλησίας μας οι άγιοι αντικατοπτρίζουν τη δόξα του Κυρίου (Β’ Κορ. γ’ 18) και ακτινοβολούν το άκτιστο φως του Θεού (Ματθ. ε’ 14. Ιω. η’ 12. Εφεσ. ε’ 8. Κολ. α’ 12. Αποκ. κβ’ 5).

Τιμάμε τους Αγίους όχι ως θρησκευτικούς ήρωες, γιατί αυτό θα ήταν ειδωλολατρία, αλλά ως ζωντανά παραδείγματα βιώσεως της εν Χριστώ ανακαίνισης του ανθρώπου, ως «φώτα θεουργικά», ως φίλους αληθινούς του Θεού, ως κοινωνούς των παθημάτων και της δόξας του Χριστού, αλλά και ως οδηγούς των πιστών «εις πάσαν την αλήθειαν εν Πνεύματι Αγίω».

Η τιμή και δόξα την οποία απευθύνουμε προς τους Αγίους μας εμμέσως αναφέρεται στον ίδιο το Θεό και Κύριο. Τιμώντας δηλαδή τους Αγίους τιμούμε και δοξάζουμε τον ίδιο τον Θεό που τους ανέδειξε ένδοξους αγίους και πολίτες της ουρανίου του βασιλείας.

Άλλος λόγος για τον οποίο έχουμε την τιμή τις μνήμες και τις εικόνες των Αγίων και τιμητικά προσκυνούμε αυτές είναι και η μίμησή τους, η αντιγραφή και μίμηση της αρετής τους, της αγιότητάς τους και εν γένει της θεάρεστης αρετής τους.

Εμείς ως συνειδητό εκκλησιαστικό σώμα γνωρίζουμε την ανεκτίμητη προσφορά τους στην εδραίωση και επέκταση της Εκκλησίας στον κόσμο και γι’ αυτό με την ευκαιρία της σεπτής τους εορτής τους εναποθέτουμε τη βαθιά μας ευγνωμοσύνη και τις ευχαριστίες μας.

Οι ιερές μορφές τους είναι ιστορημένες σε περίοπτες θέσεις στους ναούς μας και η μνεία και αναφοράς τους στις ιερές ακολουθίες είναι συχνές, διότι αυτοί αποτελούν τη σπουδαιότερη αγιολογική χορεία της Εκκλησίας μας. Χάρη στο δικό τους τιτάνιο αγώνα, τις αφάνταστες προσωπικές τους θυσίες, θεμελιώθηκε η Εκκλησία στον κόσμο, μέσα σε ένα εξαιρετικά εχθρικό για την εν Χριστώ σωτηρία και αλήθεια περιβάλλον. Επισφράγισμα του έργου τους υπήρξε ο εμποτισμός του με το αίμα τους. Στο σύνολό τους έδωσαν και αυτή τη ζωή τους για τον ευαγγελισμό του κόσμου.

Είναι πάντως γεγονός πως πολλοί χριστιανοί γνωρίζουν ελάχιστα για τα πρόσωπα και το έργο των αγίων.   Δεν ενδιαφέρονται να γνωρίσουν  τον Άγιο η την Αγία,    αυτός που έχει το όνομα  τους. Η σύντομη αυτή εργασία έχει ως στόχο να κάμει γνωστές τις προσωπικότητες και το έργο τους. Το έχουμε τονίσει πολλές φορές πως ο συνειδητός χριστιανός δεν είναι παθητικός οπαδός και ουραγός κανενός αρχηγού, αλλά ενεργό κύτταρο του εκκλησιαστικού σώματος με γνώση, γνώμη και δημιουργική πρωτοβουλία στη ζωή της Εκκλησίας. Έτσι θέλει τον πιστό η αγιοπατερική και ελληνορθόδοξη παράδοσή μας.

Εδώ θα αναφερθώ στην  προσωπική εμπειρία της Αρετής.

Τό όνομά μου είναι Αρετή καί είμαι από τά Τρίκαλα.

Μέχρι τήν ηλικία τών 10 χρόνων δέν ήξερα ότι γιορτάζω καί συνέχεια παραπονιόμουν στούς γονείς μου γιατί δέ μού δώσανε όνομα πού νά γιορτάζει.

Ακόμη καί τό γεγονός ότι κάθε χρόνο γιόρταζα τά γενέθλιά μου δέν μέ ικανοποιούσε, γιατί ήθελα νά γιορτάζω στήν ονομαστική μου εορτή.

Ήταν 3 Δεκεμβρίου όταν είδα στό όνειρό μου πότε γιορτάζω. Ονειρεύτηκα ότι βρισκόμουν ψηλά, ανάμεσα στά σύννεφα καί καθισμένη στά γόνατα έκλαιγα γιατί δέν είχα γιορτή.

Ξαφνικά καί ενώ έκλαιγα, είδα νά έρχεται πρός τό μέρος μου μία μαυροφορεμένη γυναίκα καί στά χέρια της νά κρατάει δώρα. Τότε εγώ τή ρώτησα:

«Σέ ποιόν τά πηγαίνεις αυτά τά δώρα;»

«Τά φέρνω σέ σένα γιατί γιορτάζεις» μού απάντησε.

«Μά εγώ δέν έχω γιορτή» τής είπα.

«Γιορτάζεις. Καί γιορτάζεις τήν 1 Δεκεμβρίου» μού αποκρίθηκε καί χάθηκε.

Ύστερα εγώ ξύπνησα καί μέ μεγάλη λαχτάρα έτρεξα στή μητέρα μου καί τής διηγήθηκα τό όνειρο πού είχα δεί. Τότε η μητέρα μου πήρε αμέσως τό ημερολόγιο καί είδε ότι τήν 1η τού Δεκέμβρη γιορτάζουμε τόν άγιο Φιλάρετο τόν ελεήμονα, ο οποίος, όπως μαρτυρεί καί τό όνομα του, υπήρξε μέγας εραστής τής αρετής. Τήν ίδια ημέρα εορτάζουν καί η Φιλαρέτη καί η Αρετή. Μετά από αυτό τό γεγονός, κάθε χρόνο τήν 1η Δεκεμβρίου γιορτάζω καί σηκώνω Ύψωμα πρός τιμή τού Αγίου Φιλαρέτου.

Κλείνοντας θα προσθέσουμε και μία αναγκαία επεξήγηση. Δεν θα κολλάμε σε ένα στείρο, σκέτο, άχαρο και συνηθισμένο “Χρόνια πολλά”, η ουσία δεν είναι εκεί. Καλύτερα να είναι λίγα και καλά, με μετάνοια αληθινή, παρά να είναι πολλά στην αμαρτία βουτηγμένα και απ’ το Θεό μακριά.

Λοιπόν, να με συχγωράτε, και να παρακαλάτε, να μου δίνει ο Θεός χρόνια πολλά ακόμη, για την μετάνοια μου. Σας εύχομαι εκ βάθους, Χρόνια άγια, πνευματικά, χρόνια πολλά με Χριστό, χρόνια Εκκλησιαστικά, χρόνια μετανιωμένα, χρόνια πραγματικά αξέχαστα, χρόνια αγιασμένα. Χρόνια, όχι αναγκαστικά με υγεία, αλλά χρόνια εν Κυρίω ευπρόσδεκτα, χρόνια σωτηρίας!

 Γράφει ο π. Θεόφιλος Δράπανος

Πηγή www.agiosxaralampos.gr

Λίγα λόγια για τον Αρθρογράφο μας

Ο π. Θεόφιλος Δράπανος είναι ένας  Χαρισματικός Άνθρωπος και ένας από τους Άξιους Εργάτες του Αμπελώνα του Κυρίου . Είναι Εφημέριος του Ιερού Ναού Αγίου Χαραλάμπους Αϊδινίου στον Νομό Μαγνησίας, στην ευρύτερη περιοχή του Αλμυρού (Βόλου) όπου Ανήκει στην Ιερά Μητρόπολη  Δημητριάδος & Αλμυρού. Επίσης έχει δημιουργήσει Ιστότοπο  του Ιερού Ναού Αγίου Χαραλάμπους Αϊδινίου. (www.agiosxaralampos.gr)  όπου Αρθρογραφεί δικά του ωφέλιμα άρθρα βγαλμένα από την καρδιά του προς αγαλλίαση των Ψυχών των πολυάριθμων Αναγνωστών του .

Διαβάστε περισσότερα Αρθρα του π. Θεοφίλου Δράπανος   

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Like