της Μαρίας Σκαμπαρδώνη : Η εκδίκηση στη Χριστιανική διδασκαλία
Last Updated on: 12th Ιούνιος 2020, 02:16 μμ
Η εκδίκηση είναι ένα ανθρώπινο ένστικτο αρκετά έντονο στον άνθρωπο από την πρώτη στιγμή που εκείνος ξεκίνησε να υπάρχει στον κόσμο. Είναι μία ενέργεια που παρακινείται μπορούμε να πούμε από το αίσθημα της αδικίας και της οργής; ο άνθρωπος αισθάνεται αδικημένος και προσπαθεί να βλάψει τον άνθρωπο που τον μείωσε, θεωρώντας πως έτσι θα επέλθει η ισορροπία και η δικαιοσύνη.
Η εκδίκηση αντιμετωπίζεται από μία διαφορετική θέαση στη φιλοσοφία της Παλαιάς Διαθήκης. Γνωρίζουμε πως οι άνθρωποι που έζησαν την εποχή της Παλαιάς Διαθήκης ήταν πιο σκληροί και το κράτος των Εβραίων από το οποίο θα γεννιόταν ο Μεσσίας, είχε πολλούς εχθρούς. Αυτό επέτρεψε στους ίδιους να καλλιεργήσουν το αίσθημα της αντεκδίκησης και να λειτουργούν στις σχέσεις τους με βάση την ανταπόδοση.
Η Παλαιά Διαθήκη διακατεχόταν από ένα έντονο αίσθημα εκδίκησης. Ωστόσο, με το <<οφθαλμόν αντί οφθαλμού >> όριζε το πόσο σκληρή πρέπει να είναι η αντεκδίκηση. Όριζε πως πρέπει να είναι ΙΣΗ με το κακό που έχει προκληθεί, όταν νόμοι άλλων πολιτειών όριζαν ως τιμωρία μία ποινή δέκα φορές χειρότερη. Ωστόσο, υπήρξαν εξαίρετα παραδείγματα συγχώρεσης και μέσα στην Παλαιά Διαθήκη (ο Ιωσήφ συγχωρεί τα αδέλφια του παρόλο που του πούλησαν ως σκλάβο, ο Δαβίδ είναι μεγαλόψυχος προς τον Σαούλ ο οποίος τον καταδίωκε μανιωδώς).
Η Παλαιά Διαθήκη ήταν προσηλωμένη στο γράμμα του νόμου και δεν είχε βιώσει το ριζοσπαστικό χαρακτήρα της Χριστιανικής διδασκαλίας η οποία θα δίδασκε ‘’αγαπάτε τους εχθρούς ημών, προσεύχεστε για αυτούς που σας καταδιώκουν’’.
Ο Χριστός στην Επί του όρους ομιλία, ίσως δίνει την πιο ριζοσπαστική παραίνεση όλων των εποχών. Κανένας άλλος πριν από Εκείνον ή μετά, δε δίδαξε κάτι αντίστοιχο.
“εγώ δε λέγω υμίν, αγαπάτε τους εχθρούς υμών” (Ματθ. ε’ 44)
“44 εγώ δε λέγω υμίν, αγαπάτε τους εχθρούς υμών, ευλογείτε τους καταρωμένους υμάς, καλώς ποιείτε τοίς μισούσιν υμάς και προσεύχεσθε υπέρ των επηρεαζόντων υμάς και διωκόντων υμάς, 45 όπως γένησθε υιοί τού πατρός υμών τού εν ουρανοίς, ότι τον ήλιον αυτού ανατέλλει επί πονηρούς και αγαθούς και βρέχει επί δικαίους και αδίκους. 46 εάν γάρ αγαπήσητε τους αγαπώντας υμάς, τίνα μισθόν έχετε; ουχί και οι τελώναι το αυτό ποιούσι; 47 και εάν ασπάσησθε τους φίλους υμών μόνον, τι περισσόν ποιείτε; ουχί και οι τελώναι ούτω ποιούσιν; 48 Έσεσθε ούν υμείς τέλειοι, ως ο πατήρ υμών ο εν τοίς ουρανοίς τέλειός εστιν.” (Ματθ. ε’ 44-48)
Μετάφραση: “Εγώ όμως σας λέω, αγαπάτε τους εχθρούς σας, ευλογείτε όσους σας καταριούνται, κάνετε καλέ πράξεις σε όσους σας μισούν και προσεύχεστε για όσους ασκούν την εξουσία τους εναντίον σας και σας καταδιώκουν, για να γίνετε υιοί του Ουράνιου Πατέρα σας, επειδή του ήλιο Του ανατέλλει πάνω από τους πονηρούς και τους αγαθούς και βρέχει πάνω σε δικαίους και αδίκους. Αν αγαπήσετε αυτούς που σας αγαπούν, ποια αμοιβή δικαιούσθε; Μήπως αυτό δεν κάνουν και οι τελώνες; Και αν χαιρετάτε μόνο τους φίλους σας, τι παραπάνω κάνετε; Μήπως και οι τελώνες το ίδιο δεν κάνουν; Εσείς, λοιπόν, να είστε τέλειοι, όπως και ο Ουράνιος Πατέρας σας είναι τέλειος”.
Ο Χριστός δε σου ζητάει απλώς να μην εκδικείσαι. Βάζει ως βασική προϋπόθεση της Χριστιανικής ζωής την αγάπη προς τους εχθρούς. Ο άνθρωπος δεν καλείται μόνο να συγκατανεύει, αλλά να αγαπάει αυτούς που τον βλάπτουν, διότι έτσι ξεπερνάει την εγωιστική αγάπη που αφορά μόνο όσους μας αγαπούν. Ο Χριστός ζητάει το δύσκολο; ζητάει να φτάσεις σε ένα επίπεδο πνευματικότητας στο οποίο θα εύχεσαι καλό για τον άνθρωπο που με έχει βλάψει.
Αυτό όμως δεν αναιρεί πως υπάρχει η αντεκδίκηση ως μία πράξη που έρχεται από το Θεό.
Ο Απόστολος Παύλος γράφει στην Προς Ρωμαίους Επιστολή 12 19-21
Να μην εκδικείστε τους εαυτούς σας, αγαπητοί, αλλά δώστε τόπο στην οργή, γιατί είναι γραμμένο: Σ’ εμένα ανήκει η εκδίκηση, εγώ θα ανταποδώσω, λέει ο Κύριος. Αλλά αν πεινά ο εχθρός σου, δώσε του να φάει. Αν διψά, δώσε του να πιει. Γιατί κάνοντας αυτό θα μαζέψεις πυρωμένα κάρβουνα πάνω στο κεφάλι του. Μη νικιέσαι από το κακό, αλλά νίκα το κακό με το αγαθό.
Ο Απόστολος Παύλος δε θεωρεί πως δε θα υπάρξει ποτέ εκδίκηση για την αδικία; απλώς τονίζει πως ο αληθινός χριστιανός δεν αδικείται ο ίδιος, αφήνει το Θεό να αναλάβει για εκείνον.
Ο Παύλος έτσι και αλλιώς, αναφέρει στην προς Τιμόθεον Β στο κεφάλαιο δ και στίχο 14 σε έναν Αλέξανδρο χαλκωματά ο οποίος του έκανε πολλά κακά. Δηλώνει πως ο Κύριος θα του αποδώσει σύμφωνα με τα έργα του.
Αυτό δείχνει πως ο Παύλος πιστεύει στην ανταπόδοση, αλλά μόνο όταν έρχεται από το Θεό.
Ο σωστός χριστιανός πρέπει να προσπαθήσει να είναι ανεξίκακος, όσο μπορεί να το προσπαθεί. Ακόμα και αν του είναι δύσκολο τον πρώτο καιρό, να το παλεύει και να ζητάει τη βοήθεια του Θεού. Ο Κύριος έχει διαβεβαιώσει πως ‘’αν συγχωρούμε τους άλλους, τότε θα μας συγχωρέσει και ο ίδιος’’.
Και έτσι, μπορούμε όταν είμαστε συναισθηματικά πληγωμένοι, να μην αποζητάμε εκδίκηση. Να λέμε μέσα μας ‘’σε αφήνω στο Θεό, ας δει ο Θεός τη θλίψη μου και ας ανταποδώσει Εκείνος’’..
Κάντε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube αν θέλετε να βλέπετε πρώτοι τα νέα μας βίντεο Στηρίξτε το διαδικτυακό κανάλι μας του Εκκλησιαστικού Ορθόδοξου Ιστότοπου theodromion.gr με την ΔΩΡΕΑΝ εγγραφή σας στον παρακάτω
Κάνε εγγραφή εδώ ==>
Εγγραφείτε στο κανάλι μας
Πατήστε ΕΓΓΡΑΦΗ και μετά ? το καμπανάκι και επιλέξετε το ΟΛΕΣ όσοι δεν το έχετε πατήσει για να σας έρχονται ειδοποιήσεις.
Στο διαδικτυακό κανάλι μας του Εκκλησιαστικού Ορθόδοξου Ιστότοπου theodromion.gr Θα βρείτε Οδοιπορικά , Πνευματικές Ψυχωφελιμες Ομιλίες , και ζωντανές Αναμεταδόσεις
