της Άννας Ζανιδάκη : Αλησμόνητοι
Last Updated on: 11th Μάιος 2021, 02:24 μμ
Στου νου τη στράτα πρόβαλλε
ευθύς η αναλαμπή σας
στοχασμός και λογισμός
είν πάντοτε μαζί σας.
στιγμή δε σας εξέχασε
λεπτό καν της ώρας
μα διαβήκατε μ αφήσατε
σ άλλα πλούτη χώρας.
εκεί λεν κυριαρχεί
γαλήνη ησυχία
καταλαγιάζει ο θυμός
χάνεται η απληστία .
Μα εσάς όσο σας έζησα
ήσασταν αστέρια
επί γης λάμπατε
τώρα σαν περιστέρια.
Ψυχούλα σας επέταξε
για τα Ουράνια τα σαλόνια
μα πίσω μας αφήσατε
μας πνίγει η στεναχώρια.
Μέρα που ήταν σήμερα
ήθελα να σας στείλω
ανάμνηση τείνω προς εσάς
πάντα να επιμείνω.
Στων λόγων σας τις ομορφιές
στης φιλίας εκεί τα πλάτη
μήκη που κι αν τα αγγίξαμε
ξάφνου αυτός εχάθη.
Θησαυρό το βάφτισα
κι ανάβλυζε καλοσύνη
μα φύγατε σας έχασα
που να βρω εγώ γαλήνη.
Οσο και να το πάλεψα
όσο και να το θέλω
το πέπλο έπεσε παντού
ερίζωσε το βέλο.
Πένθος το ονομάσανε
μ αυτό που διαφεντεύει
μα εγώ το βλέμμα ρίχνω εκεί
που η ψυχή σας κυριεύει.
Το αληθινό και το σωστό
τ αλάθητο το τέλος
τι κι αν δώθηκε σε εσάς
ρίχνω με μιας το βέλος.
Να πάει και να καρφωθεί
άλλος να μην πονέσει
σαν εμένα σαν όλους μας
που έχει κυριεύσει .
Της ζήσης μας η θαλπωρή
έρχεται και ενδύει
εσάς όλους που έχασα
και έτσι επενδύει.
στης ψυχής τα γνωμικά
στη; αγάπης τη ζωντάνια
κάθε μου δάκρυ στεναγμός
με γεμίζει περηφάνια.
Εσάς που αξιώθηκα
και έζησα ως φίλους
εσάς που εγώ λάτρεψα
στους φιλικούς τους κύκλους.
Με μιας σας εξεχώρησα
σας έβαλα στην καρδιά μου
την έννοια μου πέμπω για σας
φυλαχτό να στε κοντά μου .
Σε κάθε μου διάβημα
αυτό τελετουργίας
της γραφής μου ανάμνηση
δώρον ιεροτελεστίας .
