π. Ανδρέας Κονάνος

Μπορώ να γράφω με τις ώρες για τις μάνες που γνώρισα στα τόσα χρόνια, μέσα από σένα…
Δεν κρίνω, δεν κατακρίνω καμία, κανέναν και τίποτε.
Κάτι σαν καθρέφτης μόνο έγινα για λίγο.
Έτσι, για να κοιταχτείς αν θες, να δεις αν σου πετάει κανα τσουλούφι…
Χρόνια πολλά σε όλες τις μάνες του κόσμου.
Τις καλές, τις γλυκές, τις άγιες,
τις νορμάλ και τις… τρελές.
Μάνες όλες.

ΕΙΔΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ ΤΑ ΚΛΑΜΕΝΑ Κάποιοι άνθρωποι κλαίνε πολύ σ’ αυτό τον κόσμο. Κάνουν κύκλους μαύρους γύρω απ’

» Αυτός ο άνθρωπος, αυτή η ψυχή, αυτή η γη της καρδιας του, κοίταξε! Δέχθηκε αυτές τις σταγόνες, έστω λίγες σταγόνες από τη δική Μου θεϊκή βροχή!…. Αλλά αυτός ο άνθρωπος ήταν τόσο αβόηθητος δίπλα του, ήταν τόσο δύσκολο το περιβάλλον του, ήταν τόσο δύσκολος ο χώρος εργασίας του, του σπιτιού του, οπότε πάλι καλά και αυτό που κάνει. Το βαθμολογώ αλλιώς».
Αλλιώς βαθμολογεί ο Θεός!!!