του Γεωργίου Παπανικολάου : Ο προορισμός του ανθρώπου κατά την Χριστιανική Πίστη
Last Updated on: 5th Σεπτέμβριος 2019, 11:56 μμ
Απόφοιτος Νομικής Σχολής
Αγαπητοί Αναγνώστες του Εκκλησιαστικού Ορθοδόξου Ιστοτόπου theodromion.gr .
Με τη σειρά μου θέλω να δώσω κουράγιο σε όλες τις Οικογένειες που δοκιμάζονται κι αυτές ευχόμενος κουράγιο Πίστη.
Μέσα από την οποιαδήποτε δοκιμασία που μας στέλνει ο Παντοδύναμος γινόμαστε πιο δυνατοί.
Κοντολογίς εκφράζω το συμπέρασμα πως ο προορισμός του ανθρώπου από την ημέρα που γεννάται είναι εκπληρώνοντας το στόχο του να φτάσει στην πραγματική ΘΕΩΣΗ εννοώντας την εις το υπέρ φύσιν ανύψωση του ανθρώπου και την κατά το δυνατόν ομοίωσή του με το Θεό πράγμα που γίνεται κατορθωτό χάρις στη σάρκωση του Θεού Λόγου και τον αγιασμό από τη Χάρη του Αγ. Πνεύματος. Είναι δε η Θέωση το κέντρο και η βάση της Χριστιανικής σωτηριολογίας και του ανθρώπινου προορισμού.
Σ’ αυτό το στόχο περιστράφηκε στο παρελθόν, περιστρέφεται στο παρόν και θα περιστρέφεται και στο μέλλον ο Ορθόδοξος μυστικισμός τον οποίο με τόσο ζήλο καλλιέργησαν οι δικοί μας Πατέρες, μεταδίδοντας στη συνέχεια την ευγενή τους άμιλλα και στις μετά ταύτα γεννηθείσες θυγατέρες Εκκλησίες των Σλαυικών χωρών.
Η Θέωση δεν είναι δυνατό να περιγράφει με ανθρώπινα λόγια. Αμυδρή εικόνα της αποκάλυψε ο Κύριος κατά την Μεταμόρφωσή Του στο όρος Θαβώρ. Τη Θέωση υπονοούν και τα λόγια Του, ότι «οι δίκαιοι θα λάμψουν σαν τον ήλιο στη βασιλεία του Πατέρα τους» (Ματθ. ιγ’ 43). Τα σημεία της Θεώσεως (μερικά ίχνη) έφερε και ο προφήτης Μωυσής στο πρόσωπό του, όταν κατέβηκε από την κορυφή του Σινά, με συνέπεια να μη μπορούν οι Ισραηλίτες να τον ατενίσουν χωρίς εκείνος να φορεί κάλυμμα στο πρόσωπό του. Τη χάρη της Θεώσεως έφεραν και πολλοί από τους αγίους Πατέρες μας, όπως βλέπουμε στους βίους των (όπως π.χ. ο αββάς Παμβώ)
Θέωση, λοιπόν, είναι η τελειότητα, η συμμετοχή του ανθρώπου στη θεία αφθαρσία μ’ εκείνο που είπε ο Χριστός, ότι «Εγώ και ο Πατέρας μου θα έρθουμε σ’ αυτόν και θα κατοικήσουμε μαζί του»(Ιω. ιδ’ 23). Μια ωραία παρομοίωση, την οποία οι Πατέρες μας χρησιμοποιούσαν για να παρουσιάσουν την κατάσταση αυτή της κατά χάριν κοινωνίας του ανθρώπου με τις θείες ιδιότητες, είναι ο πυρακτωμένος σίδηρος, που ευρισκόμενος μέσα στη φωτιά δέχεται όλες τις ιδιότητές της, παραμένοντας όμως ο ίδιος ως προς τη φύση του, χωρίς να μεταβάλλεται.
Κατά παρόμοιο τρόπο και ο άνθρωπος, μεταμορφώνεται με τη Χάρη και μετέχει στην υπέρ φύσιν θεία κατάσταση, χωρίς η ανθρώπινη φύση του να μεταβάλλεται· μόνο που αποβάλλει τη δυσμορφία της φθοράς και του θανάτου.
Κατά τον Άγιο Μάξιμο, είναι έργο ηθικό (με την Ορθόδοξη έννοια του ήθους), που επιτυγχάνεται με τη Θεία Χάρη, και όχι μείωση ή μετάσταση της .
Για αυτό φίλοι αναγνώστες του theodromion.gr πρέπει να ζούμε ενάρετα καθ όλη τη διάρκεια του βίου μας.
Γράφει Ο Γεώργιος Παπανικολάου Απόφοιτος Νομικής Σχολής
