Κατ΄ ουσίαν Χριστιανός και τυπικός Χριστιανός

Η Χριστιανική οικογένεια διαπαιδαγωγεί τα παιδιά, στις αξίες του Αγίου Ευαγγελίου και τις αρετές των Πατέρων της Εκκλησίας του Κυρίου μας, ώστε να βγουν στον κόσμο με «Σκοπό». Έχοντας την ελεύθερης βουλήσεως υποχρέωση να δώσουν, να προσφέρουν στους συνανθρώπους και στην κοινωνία.Τα παιδιά αυτά μιμούνται τις αρετές
και συγ-κρίνουν μόνον τον εαυτό τους με το κάθε προηγούμενο εαυτό (πρόοδος στην ακόρεστη αφθονία του Αγίου Πνεύματος).
Η τυπική οικογένεια μορφώνει τα παιδιά, στην μόδα και στο συστημικό κατεστημένο, ώστε να βγουν στον κόσμο με Στόχο, να εισπράξουν, να πάρουν από ανθρώπους και σύστημα.Τα παιδιά αυτά μιμούνται οτιδήποτε τους οδηγεί στην κοινωνική αποδοχή και επιφάνεια. Συγ-κρίνουν πάντα τον εαυτό τους με τους άλλους ανθρώπους (παρακμή μετά κόρου και κορεσμού- με τα γνωστά αποτελέσματα της μνησικακίας και της απελπισίας εναλλάξ).
Ως εκ τούτου προκύπτει και η διαφορά του κατ’ ουσίαν Χριστιανού από τον τυπικό Χριστιανό.
Ο πρώτος εργάζεται στην Ορθόδοξη Ασκητική για να νικήσει τον παλαιό άνθρωπο και τα πάθη του, ώστε να προσφέρει αδιακρίτως στους συνανθρώπους του και μετέπειτα στην Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Δεν ζητάει τίποτα άλλο εκτός από το Μέγα Έλεος του Κυρίου. Οποιαδήποτε μορφής δόξα έρχεται μέσα από τις «περιφρονημένες» αρετές που άνθισαν ως Χάρις Του Τριαδικού Θεού, από την άσκηση. Η οποιαδήποτε δόξα γι’ αυτόν τον Χριστιανό είναι «Αβούλητη Δόξα» διότι ο ίδιος περιφρόνησε τις αρετές του και θυσίασε κάθε γενετήσια, βασική, ανθρώπινη ανάγκη, επιθυμία και βούληση. Όσο δε, περιφρονεί τις αρετές τόσο εκείνες ανθοβολούν και σπέρνουν Αγάπη. Διότι άλλο είναι να «περιφρονώ» με την εκ Χριστού ταπείνωση, και άλλο να απαξιώνω και να θάβω (σύμφωνα με την παραβολή των ταλάντων Ματθαίος κε -18 «ὁ δὲ τὸ ἓν λαβὼν ἀπελθὼν ὤρυξεν ἐν τῇ γῇ καὶ ἀπέκρυψε τὸ ἀργύριον τοῦ κυρίου αὐτοῦ»). Μην τον ψάχνεις! Είναι αόρατος για τα δικά μας μάτια.
Ο δεύτερος εργάζεται στην αυτοπραγμάτωσή του, μέσω της πυραμίδας των αναγκών του Μάσλοου (στην οποία εκλείπει η παιδεία ως θεμέλιο) και οδηγεί στην ανουσιότητα και τον φθόνο. Εργάζεται για την ικανοποίησή του ως ηδονοδέσμιος (σε κάθε επίπεδο – πνεύμα, νου, ψυχισμό, σώμα) μέσα από την Φροϋδική νοοτροπία και οδηγείται στην αδιαντροπιά. Ενώ αποτασσόμενος την ευθύνη κατατάσσεται αυτοβούλως σε άλογο πλάσμα μη έχων ευθύνη. Εργάζεται την δόξα και την επικυριαρχία του μέσα από την Νιτσεϊκή ηθική (η οποία οδηγεί στην «ευγενή αποκτήνωση»). Εργάζεται για την αποθέωσή του, στο μάταιο και το ουτοπικό περιβάλλον της υποκρισίας, της υπερηφάνειας, της κενοδοξίας, της ανηθικότητας με αποτέλεσμα την «αποθείωση», τον «εν ζωή θάνατό» του και τέλος στην εκ του δαίμονος οριστική ταπείνωση.
Ένας Άνθρωπος Ζωντανός σημαίνει πολλοί Ζωντανοί. Ένας άνθρωπος νεκρός δεν είναι παρά μόνο, ένας –μόνος– νεκρός διότι, ο Άνθρωπος μιμείται την Φύση του. Κι εσύ, Μέσα από Του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, γίνε Ζωντανός• να ζήσουν κι άλλοι μέσα από εσένα.

Γράφει Αναγνώστης μας

σσ.theodromion.gr :  Γίνετε συνοδοιπόροι μας στην γνώση και την ενημέρωση.

Στείλτε στο theodromion@gmail.com  άρθρα, ιστορικά Ιέρων Ναών -Μοναστηριών βίντεο ή κάτι που πιστεύετε ότι αξίζει να μοιραστείτε τόσο με εμάς όσο και με  τους Αναγνώστες μας.

Αν σας αρέσει κοινοποίησετο στον τοίχο σας (facebook) ή γράψετε το σχόλιο σας ακριβώς από κάτω από την ανάρτηση μας