του π.Θεοφίλου :Έναv τεράστιο πηγαίο θησαυρό κρύβεις στα εσώψυχα σου κι εσύ τον καταχωνιάζεις σε σκοτεινά υπόγεια
Χρόνος Ανάγνωσης 6 Λεπτά
Last Updated on: 16th Ιούνιος 2019, 11:53 μμ
Τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο, αρκεί να είσαι περισσότερο άνθρωπος. Αλλά τι λέω τώρα. Πολλά ζητώ.
Ένας αγώνας γεμάτος προκλήσεις, μια δύσκολη διαδρομή. Αυτή είναι η ζωή μας. Η ζωή, μας μαθαίνει τι σημαίνει να είσαι επίμονος, ευαίσθητος και δυνατός.
Η σκληρή άσκηση της ψυχής, δεν σταματά ποτέ. Τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο. Αρκεί να είσαι επίμονος. Να είσαι δυνατός. Να είσαι περισσότερο άνθρωπος.
Δυστυχώς όμως. Ο άνθρωπος για όλα φροντίζει, αλλά δεν φροντίζει να γυμνάσει την ψυχή του. Αυτό έχει ως επακόλουθο, όταν βρεθεί κάποιος άνθρωπος με γυμνασμένη ψυχή, αποτελεί μειονότητα και οι περισσότεροι που έχουν αγύμναστη την ψυχή τους, τον θεωρούν καθυστερημένο, οπισθοδρομικό, ρομαντικό και αλλά τέτοια.
Κάνουν το λάθος να μην βλέπουν τις ευαισθησίες που έχει ένας τέτοιος άνθρωπος. Πώς να τις δει όμως? Βλέπεις ο δημιουργός αυτής της κατάστασης που δεν είναι άλλος από τον διάβολο, του έχει μαυρίσει την ψυχή και τον έχει τυφλώσει ώστε να μην μπορεί να δει αυτά που έχει μια γυμνασμένη ψυχή.
Στο τέλος ο άνθρωπος με την γυμνασμένη ψυχή απομένει μόνος του.
Ο άνθρωπος που γυμνάζει την ψυχή του είναι πλούσιος.
Έχω πειστεί πια! Πλούσιος είναι μόνο όποιος έψαξε, πάλεψε, έχασε και βρήκε την ψυχή του στις πιο αφόρητες, στις πιο αδιέξοδες, στις πιο πονεμένες καταστάσεις της ζωής. Αν δεν ζυμωθείς με τον πόνο, τον θάνατο και τον έρωτα δεν σώζεις την ψυχή σου. Δεν βρίσκεις φως. Δεν βρίσκεις ουρανό. Δεν βρίσκεις Θεό.
Ένας άνθρωπος με αγύμναστη την ψυχή του είναι δυστυχισμένος και αχάριστος.
Ένας άνθρωπος με αγύμναστη ψυχή κατηγορεί όλους τους άλλους για να καλύψει την ασχημία της δικής του ψυχής. Παρουσιάζει τις καταστάσεις όπως τον βολεύουν και όχι με την πραγματική τους διάσταση. Ένας άνθρωπος τέτοιος μπορεί να είναι ευτυχισμένος? Όχι βεβαία.
Τι είδους ευτυχία μπορεί να είναι αυτή, όταν η ψυχή μέσα διαθέτει σκουλήκια και βρωμά; Θα σου πω εγώ. Ανεπαρκής και αναλφάβητη δίχως συναισθήματα και παιδεία. Μια μίζερη, ζοφερή και επίπονη προσπάθεια επιβεβαίωσης και επιβίωσης. Με μόνη κάλυψη το σώμα για ομορφιά και επίδειξη. Με αυτάρκεια, ζήλεια και μιμητισμό.
Όλοι έχουμε στη ζωή μας, αχάριστους ανθρώπους. Και δεν λέω πως όλοι έχουμε γνωρίσει αχάριστους ανθρώπους. Αλλά πως όλοι έχουμε και περιτριγυριζόμαστε.
Αλλά ας γνωρίσουμε πως ενεργεί ένας αχάριστος άνθρωπος.
Είναι εκείνοι οι ίδιοι άνθρωποι που πολλές φορές ξέρουν πως θα βρουν σε εσένα τη λύση στα προβλήματα που δημιουργούν οι ίδιοι στους εαυτούς τους. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που εσύ αποφασίζεις για τους δικούς σου λόγους, να βοηθήσεις όταν νομίζεις πως το χρειάζονται και οι ίδιοι που ενώ θα δεχτούν τη βοήθεια σου ( για να μη σου πω ότι την έχουν απαιτήσει κιόλας) όχι μόνο δεν θα την αναγνωρίσουν ποτέ, αλλά θα θυμούνται πάντα εκείνη τη μία φορά που δεν εισέπραξαν αυτό που προσδοκούσαν από σένα, είτε εσύ είχες γνώση είτε όχι αυτής της προσδοκίας. Και αυτή η περιγραφή, δυστυχώς δεν είναι αρκετή για να περιγράψεις πλήρως έναν αχάριστο άνθρωπο.
Γιατί απλά είναι ο αχάριστος άνθρωπος.
Ο αχάριστος άνθρωπος προσδοκά από τους άλλους, περιμένει από τους άλλους, απαιτεί από τους άλλους, παίρνει από τους άλλους. Και βέβαια δεν ευχαριστεί ποτέ τους άλλους αλλά και τους «κακιώνει» όταν δεν πάρει αυτό που θέλει από τους άλλους. Θα σου δαγκώσει το χέρι.
Περιμένεις εσύ αθώο κουτό πλάσμα να σου πει «ευχαριστώ» ο αχάριστος άνθρωπος; Ο αχάριστος άνθρωπος θα είναι εκείνος ο οποίος θα σου δαγκώσει το χέρι. Αυτός που θα σε κακολογήσει πίσω από την πλάτη σου. Εκείνος που θα πει στους άλλους πως ποτέ δεν τον βοήθησες. Ο ίδιος που θα ισχυριστεί πως εσύ είσαι αχάριστος και θα προσπαθήσει να κερδίσει τη συμπάθεια και τη βοήθεια των τρίτων σπιλώνοντας εσένα. Καλύτερα να μην κουβεντιάσεις ποτέ με έναν αχάριστο άνθρωπο για το πως σε βλέπε πως σε χαρακτηρίζει και πως σε σκέφτεται μέσα του.
Θα θυμάται πάντα εκείνη τη μια φορά που δεν έκανες αυτό που περίμενε.
Δεν έχει σημασία αν δεν μπορούσες να βοηθήσεις, αν αυτό που ζητούσε ήταν παράλογο ή αν εσύ αδυνατούσες να εκπληρώσεις τις προσδοκίες του. Δεν έχει σημασία αν είχες κάνει άλλα πολλά καλά για εκείνον στο παρελθόν, δεν μετράει αν του είχες δείξει αλλεπάλληλες φορές πως μπορεί να βασίζεται πάνω σου ή πως είσαι πάντα δίπλα του σε ότι χρειαστεί. Ο αχάριστος άνθρωπος θα θυμάται πάντα εκείνη τη μία φορά που δεν τα κατάφερες και θα στο «χτυπάει» κιόλας γεμίζοντας σε με τύψεις και ενοχές.
Σε μια σύγχρονη και απρόσωπη κοινωνία ο κόσμος έχει βουλιάξει στον κόσμο του δήθεν και της υποκρισίας, πιστεύοντας ότι με αυτό τον τρόπο θα καταφέρει να αποκτήσει την εικόνα που θέλει για τον εαυτό του. Η ερώτηση όμως που προκύπτει είναι: ΑΝ είναι πραγματικά εκείνοι ή αυτοί που έχει πλάσει το μυαλό τους;
Ο άνθρωπος είναι πολύ δυνατός, αρκεί να γνωρίσει και να εκμεταλλευτεί την δύναμη του.
Ο άνθρωπος έχει τόση δύναμη που εάν το θελήσει, μπορεί να βρει ξανά τον πνευματικό του πλούτο και την ψυχική του ηρεμία. Είναι δύσκολο. Το ξέρω. Θέλει αγώνα. Το ξέρω. Θέλει υπομονή και επίμονη. Το ξέρω. Θέλει σκληρή προπόνηση και σκληρή γυμναστική. Το ξέρω.
Ξέρω όμως ότι τα δύσκολα είναι για τους δυνατούς και τα εύκολα για τους αδύνατους και τους δειλούς.
Αν στην συνείδηση του ανθρώπου επιβάλλονται καταναλωτικά πρότυπα από την κοινωνία, με τον βίαιο τρόπο που χρησιμοποιεί η σημερινή κοινωνία για να επιβάλει τα πρότυπά της, τότε η συνείδηση του ανθρώπου απομακρύνεται από το δικό του πνεύμα και μαθαίνει να αγαπά το ψέμα.
Στην άκριτη κατανάλωση υπάρχει πολύ ψέμα, εξωθείται ο άνθρωπος να φαντάζεται ανάγκες που δεν τις έχει και να απομακρύνεται ταυτόχρονα από τις πραγματικές του ανάγκες που είναι να έχει μια φιλία με το πνεύμα και με την ψυχή του.
Το πνεύμα, η φαντασία, η ψυχή, η δημιουργική ευφυία, αυτά τα διαθέτουμε όλοι οι άνθρωποι.
Οι Έλληνες στις αρχές του πολιτισμού μας, πίστευαν ότι σε τρία πράγματα αξίζει ο άνθρωπος να αναλώσει την ζωή του, το ένα είναι να κτίσει γερή ψυχή, το άλλο να δώσει χώρο στο πνεύμα για να δημιουργήσει τα αγαθά του και το τρίτο είναι να προσπαθήσει συνειδητά, κάθε άνθρωπος πνευματικά αγαθά να αποκτήσει.
Ο μεγαλύτερος πλούτος σου σε τούτο τον κόσμο, είναι η ψυχή σου. Ξέρεις γιατί?
Γιατί ο δημιουργός της ψυχής σου είναι ο Ίδιος ο Θεός που ίσως εσύ Τον αγνοείς.
Θα κλείσω το κείμενο δίνοντας σου μια συμβουλή. Ναι θα σου δώσει μια συμβουλή ένας άγνωστος σε σένα άνθρωπος που είναι σίγουρο πως ποτέ δεν θα γνωρίσεις.
Θα σου δώσω μια συμβουλή γεμάτη από ανιδιοτελή και αληθινή αγάπη.
Έναv τεράστιο πηγαίο θησαυρό κρύβεις στα εσώψυχα σου κι εσύ τον καταχωνιάζεις σε σκοτεινά υπόγεια. Τον φθείρεις σε κακοτράχαλες διαδρομές και τον σκορπίζεις αλόγιστα στους πέντε ανέμους. Ένα ανεκτίμητο έργο τέχνης η ψυχή σου. Σμιλεμένο από τον πόνο και τη χαρά σου. Από τη θλίψη και την στεναχώρια σου. Από τη συμπόνια και την ανθρωπιά σου. Αυθεντικό και γνήσιο όπως τη στόφα του χαρακτήρα σου. Καθάριο και διάφανο όπως την προσωπικότητα σου. Καλαίσθητο και ζωντανό όπως τη φλόγα της καλοσύνης και της τιμιότητας σου. Επεξεργασμένο με την υπομονή και την σύνεση σου. Ποτισμένο με τις στάλες της αντοχής και της καρτερικότητας σου. Ανθεκτικό και άφθαρτο όπως τη δύναμη που κρύβεις στην καρδιά σου. Διακοσμημένο από την ευαισθησία και τη γαλήνη που εκπέμπουν τα εσώψυχα σου. Φωτεινό και λαμπερό όπως την ελπίδα και την αισιοδοξία σου. Υπέροχο και εκθαμβωτικό όπως τη στοργή και την αγάπη που κατακλύζει το είναι σου.
Ένα σπάνιο και περίτεχνο δημιούργημα κουβαλάς μέσα σου και εσύ την εμπιστεύεσαι σε βρώμικα χέρια. Στα χέρια του διαβόλου. Την εξανεμίζεις στο πέρασμα των τυφώνων που την ξεβράζουν σε κοφτερά βράχια .
Έχεις ένα όμορφο και εντυπωσιακό κομψοτέχνημα που αγνοείς την ακριβή της αξία. Να την προστατεύεις την ψυχή σου και να την αγαπάς. Να τη φροντίζεις και να τη νοιάζεσαι. Να μην την ξεπουλάς σε φτηνές αγορές. Να μην την ξοδεύεις άσκοπα και ασυνείδητα. Να μην αφήνεις κανένα να παρεμβαίνει στο όμορφο τοπίο της, με την ασχήμια του. Να μη δέχεσαι να αγγίζουν σκληρά χέρια την απαλή υφή της. Να μην τη φέρνεις σε επαφή με τραχιά και άπονα δάκτυλα που μπορεί να βλάψουν την λεπτότητα της. Μην την εκτεθειμένη σε κακά συναπαντήματα. Μην την προβάλλεις σε αδαείς και φθονερούς. Και να μην επιτρέπεις στα αγκάθια να βλαστούν στον ολάνθιστο κήπο της. Και αν τύχει και φθαρεί ή αλλοιωθεί ο πλούτος της σε τούτο τον μάταιο κόσμο καμάρι μου, μην στεναχωρηθείς και μη λυγίσεις. Μη φοβηθείς και μη δειλιάσεις. Γιατί είναι ανεξίτηλος και περίσσιος. Και πάντα θα έχεις απόθεμα. ΤΟ ΑΠΟΘΕΜΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΠΑΡΕΧΕΙ Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΤΗΣ. Ο ΘΕΟΣ.
Γράφει ο π. Θεόφιλος Δράπανος
Γράφει ο π. Θεόφιλος Δράπανος
Λίγα λόγια για τον Αρθρογράφο μας
Ο π. Θεόφιλος Δράπανος είναι ένας Χαρισματικός Άνθρωπος και ένας από τους Άξιους Εργάτες του Αμπελώνα του Κυρίου . Είναι Εφημέριος του Ιερού Ναού Αγίου Χαραλάμπους Αϊδινίου στον Νομό Μαγνησίας, στην ευρύτερη περιοχή του Αλμυρού (Βόλου) όπου Ανήκει στην Ιερά Μητρόπολη Δημητριάδος & Αλμυρού. Επίσης έχει δημιουργήσει Ιστότοπο του Ιερού Ναού Αγίου Χαραλάμπους Αϊδινίου. (www.agiosxaralampos.gr) όπου Αρθρογραφεί δικά του ωφέλιμα άρθρα βγαλμένα από την καρδιά του προς αγαλλίαση των Ψυχών των πολυάριθμων Αναγνωστών του .
σσ.theodromion.gr : Γίνετε συνοδοιπόροι μας στην γνώση και την ενημέρωση.
Στείλτε στο theodromion@gmail.com άρθρα, ιστορικά Ιέρων Ναών -Μοναστηριών βίντεο ή κάτι που πιστεύετε ότι αξίζει να μοιραστείτε τόσο με εμάς όσο και με τους Αναγνώστες μας.
Αν σας αρέσει κοινοποίησετο στον τοίχο σας (facebook) ή γράψετε το σχόλιο σας ακριβώς από κάτω από την ανάρτηση μας
Γράψτε μας το σχόλιο σας εδώ
Ακολούθησε μας στα social media
