ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΚΑΛΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΘΛΙΨΕΙΣ
Η θλίψη τονώνει τα νεύρα της ψυχής και αυξάνει την προθυμία για την ασκητή πάλη ,προετοιμάζει την πνευματική ηδονή που θα λάβει εξαιτίας αυτής στο μέλλον.Τέτοια είναι η φύση της θλίψης, όταν καταλαμβάνει μια γενναία και νεανική ψυχή.Ο Μέγας Βασίλειος λέει ”Οι θλίψεις δεν παραχωρούνται άσκοπα από τον ποιμένα μας Κύριο στους δούλους του θεού , αλλά σαν δοκιμασία της αληθινής αγάπης προς τον πλάστη μας Θεό. Διότι όπως οι κόποι των αγαθών προσφέρουν στέφανα στους αθλητές , ‘έτσι και τους χριστιανούς , η δοκιμασία των πειρασμών που υφίστανται , παρέχει κόπον και πόνο μεν, οδηγεί όμως στην τελείωση , αν δεχόμαστε όλα όσα ο Κύριος οικονομεί για εμάς με την πρέπουσα υπομονή και κάθε ευχαριστία¨. Ο δε Θεοδώρητος λέει ΄΄ Αυτοί που δε ζούν για τον εαυτό τους αλλά για τον για Αυτόν που αναστήθηκε για χάρη τους, υπομένουν τις δοκιμασίες μετά χαράς.¨Ο Χρυσόστομος τονίζει ότι ΄΄Οι μέν δίκαιοι θλίβονται με γυμνάσια με γυμνάσματα δικαιοσύνης , προς δόξαν Θεού δηλαδή , οι δέ άδικοι ελέγχονται για τις αμαρτίες τους. Για αυτόν το λόγο η Γραφή αποκαλεί θλίψεις τα παθήματα των δικαίων ,ενώ των αμαρτωλών μάστιγες. Η ζωή έιναι γεμάτη με πολλές δυσκολίες και πάντως είναι ανάγκη να υπάρχουν οι θλίψεις και στον δίκαιο και στον άδικο , και στον ευσεβή και στον ασεβή , αλλά η διαφορά είναι μεγάλη .Διότι άλλο είναι να περνάς τις θλίψεις σαν οικείος του Θεόυ και άλλο να υφίστασαι τις κακώσεις σάν ξένος Δέχεται κτυπήματα και ο γιος δέχεται και ο υπηρέτης.Αλλά ο μεν σαν δούλος που έπεσε σε αμαρτία και δέχεται τις συνέπειες του , ο δέ σαν ελεύθερος και γιός που προσεύχεται επιθυμώντας τήν επιστροφή προς τον Πατέρα.Ούτε αν πάθει ο ευσεβής ό,τι πάθει και ο ασεβής γίνεται ισάξιος με τον ασεβή , αλλά σε αυτόν λογίζεται η θλίψη σαν παιδαγωγική δοκιμασία.¨
ΠΗΓΗ ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ , ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΠΕΝΤΑΠΟΛΕΩΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΘΩΣ
