Τι είχαμε τι χάσαμε…..
Τώρα με την προσωρινή διακοπή των ιερών ακολουθιών ας αναλογιστούμε τι δώρο μας έκανε ο Χριστός μας,και πώς εμείς το αφήναμε ανεκμετάλλευτο , και την λειτουργία την θεωρούσαμε δεδομένη .Αντί να συγκεντρώσουμε το μυαλό μας στους ύμνους που μας καλούσαν σε μετάνοια και αλλαγή στάση ζωής κοιτούσαμε τι φορά ο διπλανός.Αντί να αφήσουμε στη καρδία μας χώρο να μπεί ο Χριστός , την γεμίζαμε με το κουτσομπολιό και την κατάκριση.Σφαγιάζεται ο Χριστός μας για να μας θρέψει ψυχικά και εμείς κοιτάμε το ρολόι πότε θα τελειώσει η η ακολουθία ή ερχόμαστε 5 λεπτά πρίν τη μετάληψη και φεύγουμε κατευθείαν και μετά συνεχίζουμε τα ίδια λάθη . Κοιτάμε τι να φορέσουμε εξωτερικά ενώ η ψυχή μένει γυμνή . Καθόμαστε και συζητάμε με το διπλανό ή στο κινητό ενώ τελείται η ακολουθία , μη επιτρέποντας στον εαυτό μας να συλλάβει τα υψηλά νοήματα .Ακόμα και μετά την εκκλησία κάνουμε το ίδιο εγκλωβισμένοι στις φυλακές μη αλλάζοντας συμπεριφορά την στιγμή που στη λειτουργία μας δίνονται τα κλειδιά να βγούμε .Μακάρι αδελφοί μου να μετανοήσουμε και πρώτος εγώ, και όταν με το καλό ανοίξουν οι εκκλησίες να πάμε και να πούμε από μέσα μας Χριστέ μου ήρθα για σένα και θέλω να μπείς στην καρδιά μου. Έτσι σιγά , ήρεμα με λαχτάρα , δίχως να εκδηλώνουμε τα παραπάνω . ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ
